زیور آلات در ابیانه:
اسباب و وسایل زینتی در ابیانه عبارتند از:
انگشترهای مختلف که یک نوع آن بنام شستی معروف است و دارای یک نگین و ۶ حلقه است و برای انگشت شست طراحی شده است.
منگلی ٬ حلقه ای است با دهانه باز برای مچ دست از جنس نقره با آرایشی ساده و به وزن ۳۲ مثقال یا ۱۶۰ گرم نقره خالص تولید شده است.
|
|
|
محمدرضا علی رضایی در گفتگو با خبرنگار ایمنا در کاشان اظهار داشت: موافقت نامه ای بین دانشکده معماری دانشگاه شهید بهشتی تهران با شورای اسلامی ابیانه با حضور رییس دانشکده و تعدادی از اساتید دانشکده معماری این دانشگاه روز جمعه ۳۰ خرداد ماه امضا می شود.
وی، هدف از اجرای این موافقت نامه را تبادل علمی و فرهنگی بین دانشگاه شهید بهشتی تهران با شورای اسلامی ابیانه عنوان کرد.
به گفته رییس شورای اسلامی ابیانه این موافقت نامه به منظور افزایش رشد و توسعه فرهنگ و مدارج علمی معماری روستا و ارائه خدمات به دانشجویان دانشگاه بهشتی جهت معرفی در فضاهایی کاملا سنتی با معماری چندین ساله بسته می شود.
وی از مرمت و تکمیل دبیرستان روستای ابیانه برای تحقیقات علمی و فرهنگی و اقامت افراد جهت مطالعه و بازدید از این روستا خبر داد.
علی‌رضایی، از دیگر اهداف مهم این موافقت نامه را ایجاد مرکز تحقیقات معماری روستایی در ابیانه ذکر کرد.
به گفته وی، مسوولین و شخصیت های اداری اصفهان، شهرستان های نطنز، بادرود و کاشان نیزدر این موافقت نامه دعوت شده اند.
روستای ابیانه دو حسینیه قدیمی دارد. یکی از آنها در محله بالا ده واقع شده که نخل این محله در آن نگهداری می‌شود. حسینیه هرده در کنار زیارتگاهی به همین نام قرار گرفته که نخل محله پایین ده در آن قرار گرفته است. حسینیه جدیدی نیز در کنار مسجد حاجتگاه در غرب ابیانه بین سالهای 1372 تا 1375 ساخته شده است.
مسجد پرزله:
یکی دیگر از مساجدی که در ابیانه دارای قدمت تاریخی است و هم اکنون مورد استفاده عموم قرار دارد مسجد پرزله می باشد.
این مسجد که متعلق به عصر ایلخانیان است در محله پل قرار دارد. بر در ورودی مسجد، که قدیمی ترین در موجود ابیانه است تاریخ 701 هجری نقش بسته است.
. ساختمان این مسجد دو طبقه ساخته شده و در زیر آن آب انبار و پا شیر قرار دارد.
شبستانی که در طبقه همکف قرار دارد، با یک در یک لنگه ای به راهروی کوچکی راه دارد، که این راهرو از یک طرف به کوچه و از طرف دیگر به راه پله ای که به طبقه بالا می رود راه دارد.
طبقه بالا به صورت سالن بزرگ است که از بناهای دوره صفویه است در اواخر دوره قاجاریه، یک ایوان کوچک به آن اضافه شده است. روی در غربی مسجد پرزله تاریخ 1058ه.ق حک شده است که هم زمان با شاه اسماعیل صفوی است .
((من ، اینک پاسدار میراثی هستم که پدران و اجدادم با تدبیر ، درایت و هوشیاری و سخت کوشی باقیات صالحاتی بر جای گذاشته اند که امروزه در زمره میراث جهانی قرار دارد .))
حمام های ابیانه:
ابیانه دو حمام در دو محله بالا و پایین دارد که در حال حاضر حمام محله پایین ( هرده ) خراب شده و همه اهالی از حمام محله بالای ده استفاده می کنند. در گذشته حمام و سلمانی محله بالا و پایین ده جدا بوده است، خانم بی بی کاشی، یکی از اهالی محله هرده که از 25 سال پیش حمامی ده بوده، در حال حاضر نیز به این کار مشغول است.
