مسجد جامع ابیانه به شماره 14896 در فهرست آثار ملی ثبت شده است. این مسجد در محله "میون ده"(میان ده) روستای ابیانه قرار دارد و دارای دو شبستان قدیمی و جدید است.
در این مسجد تاریخی محراب چوبی قرار دارد که ساخت آن به سال 477 هجری قمری بر میگردد. روی این محراب نقش گل و بوته کنده کاری شده و با خطوط برجسته کوفی سوره " یس" در آن حک شده است.
همچنین در مسجد منبری چوبی قرار دارد که مربوط به دوره سلجوقیان است و تاریخ ساخت آن به سال466 هجری قمری میرسد، روی این منبر نقوش گل و بوته، گل هشت پر و کتیبههایی به خط کوفی وجود دارد.
در ورودی مسجد که چوبی است نیز با نقش گل و بوته و خطوط برجسته، کندهکاری شده است. در شبستان جدید نیز ستونهایی با سرستون کندهکاری شده قرار دارد، سقف این سالن به صورت تخته پوش از چوب گردو است که با نقوش منظم هندسی قاب بندی شده است. این سقف از نوع کرکس پوش ( به شکل بال گسترده کرکس است) بوده و بر روی آن کتیبههایی از آیات قرآن وجود دارد.